Dolandırıcılık Suçu Tck 157-158

Dolandırıcılık suçu 5237 sayılı Türk Ceza Kanunumuzun onuncu bölümünde “Malvarlığına Karşı Suçlar” başlığı altında düzenlenmiştir. TCK 157. Maddesinde daha çok basit dolandırıcılık olarak tabir edilen halleri; TCK 158 ve alt bentlerinde ise dolandırıcılık suçunun nitelikli halleri düzenlenmiştir. Dolandırıcılık suçunun gerekçesinden yola çıkarak bir tanımının yapılması gerekirse; dolandırıcılık suçu; “hileli bir takım davranışlar sergileyerek, bir kimseyi aldatıp, aldatılan kişinin veya başkalarının zararına neden olarak, kendisine ya da bir başkasına yarar sağlamasıdır. Özellikle TCK 158 maddesinde düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçu dikkate alındığında seçimlik hareketli bir suç olduğunu söylemek mümkündür. Gerek basit dolandırıcılık suçu, gerekse nitelikli dolandırıcılık suçu ile; kişilerin malvarlığı korunma altına alınmaya çalışılmıştır. Ayrıca dolandırıcılık suçu içerisinde hile ve aldatma barındırması nedeniyle; kişilerin iyi niyetleri ve iradeleri de korunmaya çalışılmıştır. Dolandırıcılık suçu cezası aşağıda detaylandırılacağı üzere; oldukça ağır olabilmektedir. Özellikle nitelikli dolandırıcılık suçu; kullanılan hile ve desisenin şekli ve şiddeti göz önüne alınarak basit dolandırıcılık suçuna nazaran daha ağır cezai müeyyideleri olan bir suçtur. Basit dolandırıcılık veya nitelikli dolandırıcılık suçları; gerek Anayasamızda gerekse 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu gibi özel yasalarda “yüz kızartıcı” suçlar arasında sayılmıştır. Bu nedenle failin dolandırıcılık suçundan mahkûm olması halinde ayrıca bir takım kısıtlamalarla karşılaşması mümkündür. Örneğin 657 sayılı Devlet Memurları Kanunun 48/5 maddesinde de belirtildiği üzere dolandırıcılık suçunu işlediği yapılan yargılama sonucu sabit olan fail kamu görevlisi diğer bir tabiri ile devlet memuru olma şansını kaybetmesi mümkündür.